سایه ها

شب بــود، ‌محکوم به توازی دیوارها
و دیوارهــا، خسته از بی رمق قصهء شب
سایه هــا، اما، ساده تر از یک فریب،
                                         گامهای تو را از من ربود.
تا سحر، شعری نخواهد ماند،
                                         نه سایه ای،
                                                            و نه دیگر تو ...