بوی غروب دور است، آنسوی همهء پنجره ها.
و من، خالی از تماشا، پنجره ها را نفرین می کنم.
کاش کسی به سکوت من هجوم می آورد.
کاش کسی با دستهایش فریاد می زد:
                                                          پنجره دیوار نیــــــــــــــــــــست...

شب، هنوز هم نگران، پشت همان پنجره هاست.